In 1978 was ik met vier vrienden in Gent.
We zagen het Lam Gods van Van Eijk,
met de replica van de gestolen Rechtvaardige Rechters.
Op de terugweg zagen we een expositie
van Warren Tuttle.

Zaal na zaal hingen
schriftblaadjes
afvalpapier
met hier en daar gekleurde vlekjes, lijntjes,
gekreukeld, zonder lijst
en allemaal Zonder Titel.

Het was moeilijk helemaal serieus te nemen,
dit kan mijn kleine zusje ook,
de grootste kunst is het verkopen hiervan.
En op een terras maakten we
op een grote stapel ansichtkaarten
onze eigen Tuttles:
Zonder Titel.

Het wringt, het knarst, het kruipt in je hoofd.

Natuurlijk mag het wel iets meer zijn, kunst,
maar het beeld is bij me gebleven,
oranje, blauw streepje, groen
op de beige bladzijde met de lichtblauwe lijntjes;
Zonder Titel.

Geen Warren Tuttle meer te vinden op Internet
behalve dan de uitvinder van gebruiksvoorwerpen.

Maar van alle exposities die ik gezien heb
weet ik nog maar één naam: Warren Tuttle.

Kunst.