Geen vak zo leuk als wiskunde, dat staat
wat mij betreft ver buiten de discussie.
Het speuren naar patroon en regelmaat,
op onbekend terrein op een excursie,

de wetten zoeken waar het daar om gaat,
op elk niveau hetzelfde in recursie:
Al kom je met je vragen ’s avonds laat,
het geeft niet, omdat ik het nooit als klus zie.

Natuurlijk zijn er aan die wereld grenzen,
heb je er wel eens last van dat veel mensen
je enthousiasme moeilijk kunnen delen,

maar enkel redeneringen omarmen
die zijn gespeend van zo’n exacte charme.
Hun wereld zal mij dan weer snel vervelen.