Denk aan me, wanneer ik ben weggegaan,
vertrokken naar het niet te noemen land,
ik buiten het bereik ben van je hand,
ik niet meer blijf, hoewel ik al ging staan.

Denk aan me, als je weet dat ik voortaan
geen rol heb ik jouw toekomst, in jouw plan.
Denk dan aan mij, ook als het inzicht landt
dat er geen uur voor bidden meer zal slaan.

En toch, vergeet je me een kort moment
en denk je dan vol schrik aan me, treur niet.
Als duister en verderf iets over liet

van alle dingen die ik eenmaal dacht
is het beter dat je me vergeet en lacht
dan dat je aan me denkt en treurig bent.

Chistina Rossetti