Ze zong de hele tijd,
vond aan het koele water rust,
lag aan de oever neergevlijd,
werd door de zon gekust.
Ik huilde heel de tijd
onder de schaduw van de maan.
Ik zag de bloesempracht van mei
vervallen en vergaan.
Verdriet om het idee.
Zij zong vol hoop, om niets beducht.
Mijn tranen eindigden in zee.
Haar lied stierf in de lucht.
Christina Rossetti