Onachtzaam op de rozen,
onachtzaam op hun doorn,
als maaiers die verpozen
bij het gevallen koren
rust ik tot ‘t ochtendgloren.
Koud werd het, als de winter.
Mijn dagen zijn voorbij.
Eén, die zich mij herinnert,
de anderen zijn mij kwijt.
Eén denkt er nog aan mij.
Christina Rossetti
Geplaatst op
zomer 2008
One Sea-side Grave Unmindful of the roses, Unmindful of the thorn, A reaper tired reposes Among his gathered corn: So might I, till the morn! Cold as the cold Decembers, Past as the days that set, While only one remembers And all the rest forget, — But one remembers yet.
Tags: