Marmer, en ook de plastic onzindingen
van Happy Meals, zijn voor de eeuwigheid.
Jou kan ik niet onsterfelijk bezingen.
Wij zitten opgesloten in de tijd.
Als Balkenende al een standbeeld is,
zijn kabinetten slechts een bladzij zijn
in schoolboeken over geschiedenis,
een voetnoot in een Europese lijn,
als reisbureau’s stunten met ruimtereizen,
en vliegtuigen geluidloos zijn geworden,
onze kantine een heus smulpaleis is
en aangegeven wordt op chique borden
dan is het voor jouw pracht, mijn naam te laat.
Ik hou van je. Maar wat ik dicht vergaat.

Wendy Cope