Eens per twee weken komen mijn studenten
die voor het einde van hun studie staan
voor een paar uurtjes les op Zwolle aan.
Een aantal werken al als een docent en

twee anderen werken aan een pre-master.
Ze zijn allemaal zuinig op hun tijd
en willen van zo’n les graag kwaliteit.
Toch liet de hogeschool ze weer eens barsten.

Ik zit in B213. Schuin daaronder
is daar een voorstelling in open zaal.
Er vindt iets plaats met telkens weer muziek.

Voor toeschouwers vast prachtig en uniek.
Maar in mijn les voelt het slechts als kabaal.
Ik voel me met mijn klas bepaald bedonderd.