Sonnet, een monument voor een moment.
Gift van de ziel, die leeft in eeuwigheid,
aan een dood uur, dat zo niet sterft, gewijd.
Ten goede of ten kwade aangewend,
maakt vroom zelf zijn voortreffelijkheid bekend.
Of je het in ivoor of ebben snijdt,
verschil van dag en nacht, het toont de Tijd
zijn bloei, de glans die men van parels kent.
Een munt is een sonnet. De ene kant
verbeeldt de ziel. De andere zijn macht:
Een eerbetoon aan zomers levenskracht,
uit het gevolg van liefde een afgezant.
Doet dienst in \’t duister en in ademnood:
In Charon\’s hand wordt het tol voor de Dood.
Dante Rossetti