Ik ben ontheemd, verdwaald op mijn PC.
Ik kan de stomste dingen niet meer vinden
en word in alles wat ik doe gehinderd
door dit nieuwe gedrocht van ICT.

Wat ik vaak in een paar minuten deed
Kost me nu uren, dus ik doe veel minder.
Gaat er iets mis, dan kan ik niet verzinnen
wat nu te doen. Ik heb echt geen idee.

Ik weet het wel, ik zal er wel aan wennen,
Het wordt vast langzaam beter op den duur.
Maar ik sta met mijn rug tegen de muur.

Het woord is zwaar, toch moet ik het erkennen:
Voorlopig zit ik in een rouwproces.
Dan is de weg nog lang naar nieuw succes.