Willem van der Vegt

Vergeten?

Ben je die zomeravond echt vergeten?
We liepen samen in de maneschijn.
De wind blies warm zijn slaperig refrein.
Jij deed je best het duister af te meten

tegen het licht, je aarzelde een beetje
en zei: “Ik vind de sterren wel zo fijn
als ‘t daglicht, dat soms ook erg fel kan zijn.”
Maar je liet zien het ook niet echt te weten.

We wandelden, vergaten heel de tijd.
Pas toen een kerkklok ons gewaarschuwd had
keerden we haastig om, maar voordat wij

thuis waren, klonk een bel, nu afgemeten.
Gek toch, als jij het inderdaad vergat,
waarom kan ik het dan maar niet vergeten?

Christina Rossetti

Geplaatst op

juli 2009

Have You Forgotten? Have you forgotten how one Summer night We wandered forth together with the moon, While warm winds hummed to us a sleepy tune? Have you forgotten how you praised both light And darkness; not embarrassed yet not quite At ease? and how you said the glare of noon Less pleased you than the stars? but very soon You blushed, and seemed to doubt if you were right. We wandered far and took no note of time; Till on the air there came the distant call Of church bells: we turned hastily, and yet Ere we reached home sounded a second chime. But what; have you indeed forgotten all? Ah how then is it I cannot forget?

Tags:

, ,