Mijn liefste, binnenkort ben ik je kwijt.
Benut je korte dag daarom toch goed,
je maand, je korte halve jaar, de tijd
voor ik vergeet, of sterf, of verder moet.
Want dan zijn we voorbij, voorgoed voorbij,
vergeet ik je, zoals gezegd. Maar heden,
nu jij me met je leugens lief verleidt,
bezweer ik je met mijn vertrouwde eden.
Ik wenste wel liefde van langer duur,
beloften, niet zo broos als vaak gebleken.
Maar ja, zo is het, en in de natuur
gaat de strijd door, nog zonder onderbreken.
Of je nu wel of niet vindt wat je zoekt,
doet er, strikt biologisch, nooit wat toe.
Edna St. Vincent Millay