Als ik zomaar, terloops, ontdekte dat

Als ik zomaar, terloops, ontdekte dat
jij was gestorven, jij er niet meer was,
zag ik bijvoorbeeld in het avondblad
dat iemand naast me in de metro las,

hoe op de hoek van één of andere laan
en straat (zo schrijven kranten in de stad)
iemand, vol haast, dat bleek op jou te slaan,
rond ‘t middaguur de dood gevonden had,

ik zou niet hardop schreeuwen daar, zou niet
hardop gaan schreeuwen of mijn handen wringen.
Ik zou geconcentreerd de lichten zien

van de stations, geen oog voor andere dingen,
of ik las verder in de krant en vond
er tips voor goed gebruik van leer en bont.

Edna St. Vincent Millay


Geplaatst op

september 2010

IF I should learn, in some quite casual way, That you were gone, not to return again— Read from the back-page of a paper, say, Held by a neighbor in a subway train, How at the corner of this avenue And such a street (so are the papers filled) A hurrying man—who happened to be you— At noon to-day had happened to be killed, I should not cry aloud—I could not cry Aloud, or wring my hands in such a place— I should but watch the station lights rush by With a more careful interest on my face, Or raise my eyes and read with greater care Where to store furs and how to treat the hair.