Willem van der Vegt

Vervuld van jou

Vervuld van jou, de natte lentegrond,
het voorjaar dat ontbot in elke bloem,
stoffige wegen, distels, en ook hoe
de volle maan opkomt. De zomer rond

slaan vleugels uit, zingt het uit elke mond.
De nesten in de takken zonder groen,
wind die bij elk weer waait, waar ook naar toe,
de storm waar het in elk seizoen van komt.

Jij gaat niet meer op je vermoeide voeten
langs paden, slechts bekend met mist en morgen,
de wind zien, luisteren naar het vermoeden
dat er een vogel vliegt, hoog en verborgen.

Maar je was meer dan jong en mooi en trouw.
Het hele jaar herinnert zo aan jou.

Edna St. Vincent Millay

Geplaatst op

oktober 2010

Mindful of you the sodden earth in spring, And all the flowers that in the springtime grow, And dusty roads, and thistles, and the slow Rising of the round moon, all throats that sing The summer through, and each departing wing, And all the nests that the bared branches show, And all winds that in any weather blow, And all the storms that the four seasons bring. You go no more on your exultant feet Up paths that only mist and morning knew, Or watch the wind, or listen to the beat Of a bird’s wings too high in air to view,— But you were something more than young and sweet And fair,—and the long year remembers you.

Tags:

, ,