In Zwolle, wellicht niet meer zo bekend nu,
leefden en werkten lange jaren vrouwen,
Zusters van Liefde, midden in het centrum.
(Je moet die associaties voor je houden!

Het gaat niet om de bloemen van de nacht.)
Het Gasthuisplein huisvestte het Gesticht
van Liefde, waar zo’n veertig zusters leefden
voor de barmhartigheid, hun vrome plicht.

Naast ziekenzorg ging het om onderwijs,
lagere scholen, vaak ook handwerklessen.
Veel Zwollenaren kregen vorming van
in stemmig zwart geklede leraressen.

De orde slonk. De wereld is veranderd.
En Zwolle sloopte daarom het gebouw.
Er kwamen winkels en een bioscoop.
Die staat sinds kort nu leeg, want al weer oud.

De stad vernieuwt. Toch reken ik er op
dat er zusters van liefde zullen zijn
om haar te dienen, zij het zonder klooster
en niet alleen maar aan het Gasthuisplein.

Dienen in liefde, in barmhartigheid,
geroepen om wat nodig is te geven.
Het mogen uiteraard ook broeders zijn.
Zo blijft de stad een plaats van samen leven.