Uit donker toen
ontspruit een kind.
Mijn hart vol pijn
en vreugd. Het wringt.
Stil in zijn wieg
ligt hij die leeft.
Dat liefde hem
het licht ingeeft.
Jong leven ademt
op de ruit.
Wat nooit bestaan heeft
loopt nu uit.
Een slapend kind.
Een man ging dood.
O, verlaten vader,
vergeef jouw loot.
James Joyce