Veertig jaar

Heb je al veertig jaren gedoceerd
en sloeg dat diepe kloven in je ziel,
is van je blonde haar de kleur versjteerd,
al zo lang werkzaam in dezelfde stiel,
dan vraagt men soms, hoe je het op kunt brengen,
die moed om te vernieuwen, keer na keer,
of langzaamaan je blik niet gaat verengen,
en hoe lang je nog moet. Dat doe dan zeer.
Alsof het fraaie ambacht van docent
je sleets moet maken, moe en uitgeblust,
terwijl je steeds op nieuwe wegen rent,
waar weer een ander licht je ogen kust.
Ik word nog graag vernieuwd, al word ik ouder.
Ik hoop dat nog wel even vol te houden.


Geplaatst op

oktober 2018

Bij het vieren van mijn veertig jarig ambtsjubileum. Vrij naar sonnet 2 van William Shakespeare. De bijeenkomst waar ik het voorlas stond in het teken van de onvermijdelijke vernieuwing.