Als ’s ochtends de gordijnen open gaan
zie ik voornamelijk de oceaan.
Een heel eind voor ons uit ligt Tenerife.
Ver weg. Een zeiler waagt zich daar niet aan.

Maar ’s nachts hoeft het gordijn niet dichtgedaan.
De straatverlichting gaat terughoudend aan,
zodat de astronoom sterren kan kijken.
Hij jaagt het raadsel na van ons bestaan.

Zijn telescoop raakt haast de hemel aan.
Het eiland is met zijn gespeur begaan,
schermt strooilicht voor hem af en hoopt dat hij
ooit zeggen kan dat alles wel zal gaan.