in het onderkastje in de hoek van mijn keuken
zit een vernuftig mechaniek
waarmee beide halve deurtjes kunnen draaien
en de vele pannen erachter worden gepresenteerd

van de ene dag op de andere
stokte dit draaien
weliswaar niet voor het eerst
maar ditmaal kon ik geen gevallen deksel vinden

ik kan nu aan beide kanten beginnen
maar voor iedere pan moet ik me bedenken welk deurtje
in gedachten pak ik alles uit het kastje
en kan ik nog steeds niet zien wat er misgaat

kleine aanleiding voor een bespiegeling
over reizen in de ruimte
zoals ooit Wubbo en André
of in mijn jongensdromen
en reizen in de tijd
terug naar toen het kastje nog soepel draaide
of natuurlijk vooruit na een geslaagde reparatie