Ik pakte een beschuit maar die bleek slof.
Ik gooide de rol leeg in de container.
De groene uiteraard, want etenswaren.
Het ribbeltjeskarton bij het papier.
De buitenlaag toonde me een symbool.
Het was een driehoekvorm. Een drietal pijltjes
bevestigden mijn diagnose: plastic.
Al had ook glad papier me niet verbaasd.

Wel zeven soorten plastic weet ik nu
kun je door deze pijltjes onderscheiden.
Niet alle plastic is ook PMD.
Helaas wil de verpakkingsindustrie
slechts meebetalen aan het eigen afval.
De rest is het probleem van anderen.

Zilverpapier of polyurethaan
moet in een plastic zak onder de grond.
Maar ja die zak had ik weer willen redden.
Zo raakt de keten van de vuilverwerking
al net zo in zichzelf verstrikt als plastic,
kenmerkend door de moleculenketens.

Voor de gelegenheid gebruikt als kunststof.