Je vraagt aan mij, of ik je kan vertellen
hoe je moet leven? Wil je dat ik zeg
hoe ik nog met diezelfde vragen vecht?
Ook ik heb met het leven veel te stellen.

“Ik ben, jij bent, wij zijn. En dat volstaat”,
leerde ik van de Duitse filosoof
Ernst Bloch, de man van het principe hoop.
Dus aan de slag, je ziet wel hoe het gaat.

Maar wat is goed, wat niet? Met deze vraag
had wijlen Socrates weinig geduld.
Het is niet echt in nevelen gehuld.
Jij bent het, die het antwoord bij je draagt.

Het gaat niet om het antwoord dat je geeft.
Het gaat erom dat je de vragen stelt
die er toe doen. Een antwoord komt vanzelf,
wanneer je met je ogen open leeft.

Maar ja, ik spreek met woorden die ik leende.
Mijn eigen hart wankelt al evenzeer
wanneer ik door het leven balanceer.
En volgens mij vergaat dat ieder eender.