Na twee jaar lang vol kleuterschoolgareel,
een juf die jouw geschreven naam negeerde,
werd snel daarna een beter lot jouw deel.
De Bavinckschool, waar je ineens wat leerde.

“Ik weet het al. ’t Is juf, dat ik wil worden.”
Je had geen twijfel en ging doelbewust,
je resultaten altijd goed op orde,
de weg, waar je daarvoor werd toegerust.

Een vijftal jaren op de CLZ,
toen was je klaar en een bevoegd docent.
Je kreeg een loopbaan, en kwam, ongepland
ineens terug op Windesheim terecht.

Vandaag is daar een reden om te feesten:
Je bent niet enkel juf, maar nu ook meester.