Jelle, afstandsstudent, doet via Teams
tentamen over chaostheorie.
Zijn beeld schokt, maar hij blijft wel goed te horen.
Naast hem is zijn studeerkamer te zien.

Het is alweer mijn vijfde beeldgesprek
over het derde vak. Het blijft maar gek
dat in zo’n sessie van een klein half uur
voldoende van het inzicht wordt ontdekt.

Er hangt een grote poster aan zijn muur.
Een varen. Prachtig beeld uit de natuur.
Ik vraag naar de relatie tot mijn vak.
Hij vindt die pas als ik een beetje stuur.

Een varen is ruwweg zo opgebouwd:
’t zijn blaadjes en een steel die ze vasthoudt.
Maar ieder blad is weer een steel met varens.
Schaalonafhankelijkheid, welbeschouwd.

We sluiten vrolijk met dit inzicht af.
Hij blij met de voldoende die ik gaf,
ik met het beeld dat onverwacht verscheen.
Zo’n fractal op zijn muur, dat was best maf.

Kunst imiteert, zegt men, dikwijls het leven.
En soms kan wiskunde de woorden geven
waardoor zo’n beeld model staat voor veel meer.
Ik heb het daarom hier maar opgeschreven.