Beste Arie, hier mijn rap.
Ik hoop dat ik er nu wel lang genoeg aan heb
gewerkt om in de bundel te mogen staan,
al staat niet elke oplossing me even goed aan.

Een raptekst lijkt van elastiek.
Je springt vanzelf wel weer eens terug naar de beat.
Voor lettergrepentellers lijkt het een ramp.
Maar half rijm, klankrijm, ja, dat mag en dat kan.

Ik moest vaak denken aan de Schoolmeesters gedichten.
De man die oeverloos over het dierenrijk berichtte.
Neem zijn leeuw. “Een leeuw is eigenlijk iemand
die bang is voor niemand.” Wat vinden we hiervan?

Om mijn vertaling te controleren
ben ik er zelfs even bij gaan musiceren.
Ik zocht op ons keyboard een passende beat,
nam die op en koos daarna voor een eindeloos repeat.

Ik kon erbij zingen maar het leek soms maar summier
op het origineel van Atmosphere.
Ook koos ik ervoor om net zoals bij sonnetten
de tekst op te delen per vier regels, als coupletten.

Toch was het, hoe snel ik ook wilde rappen,
een kwestie van voortdurend weer schaven en schrappen.
Kan dit woord ook nog mee? Is de klemtoon okay?
En houd ik wel iets vast van het oorspronkelijk idee?

De muziek draait door, aan het vers komt een eind,
het bleek heel fijn om er mee bezig te zijn.
Nog eenmaal die achterbank in gedachten.
Wat staat het meisje nog allemaal te wachten?

Zal dat voor haar ook de nachtdienst zijn?
Of maakt de muziek haar werkelijk vrij?
En hoe zullen mijn collega vertalers
over haar en haar omgeving verhalen?