Tot nu toe, lezer, heb ik, want zo deed men dat,
u hartelijk begroet, steeds op mijn eerste blad.
Mijn boek wordt ditmaal minder vrolijk dichtgedaan.
Dit is oprecht een slechte eeuw. Daar ligt het aan.

Voorbij, wat vroeger tijd aan vreugd en waarden had.
De koning, god? Gevallen. Toeval krijgt ruim baan.
Roelien en Suze hebben mijn inzicht overschat.
Dat wijf Olijf ziet mij nog voor een kleuter aan.

Zo is de politiek. Vervelend, te betreuren.
Mijn goede vijand raadt, dat het daar moet gebeuren.
Vanavond rood wordt morgen wit, mijn woord of niet?

Als ik gelezen ben, sla mij gerust weer open,
al laat ik namen in mijn lied in ’t honderd lopen,
het gaat nooit slechts over Margretha of Margriet.

Alfred de Musset