Willem van der Vegt

Toespraak tot de gedoemden 5

Vrees niet te leven, het is trots, te laat
om nog de schande van het graf te keren.
Toen aarde jong was, keek men buitengaats,
droomde van nieuwe kusten. Ga ‘t proberen!

Neem van dit tijdloze geheim het lieve
verlangen – maar uit Spanje gaan nooit meer
de kleine scheepjes die de zee doorklieven
tot aan Amerika, zoals weleer.

Dit is je thuis, het halfrond dat men won:
het is een prachtig land – zo hoog, zo breed,
je ziet de bergen reiken naar de zon
en stapt aan beide kanten zo in zee.

Maar nu, voor je verliefde geest, een haven,
om, als zo veel, weer achter je te laten.

George Dillon

Geplaatst op

mei 2015

Fear not to live, for life is proud and long past the grave’s ignominy to undo. As men peered outward when the earth was young dreaming of shores unsailed for, so may you. So of the timeless mystery may you take your amorous will – though nevermore from Spain the little ships with laughter in their wake will sail to the Americas again. This is your home, the hemisphere they won: It is a lovely land – so high, so wide, you may ascend its mountains to the sun and step into the sea on either side. Yet even now, in the enamoured mind, this were another port to put behind.

Tags:

, ,