Opleiden van docenten is een stiel
waarin veel van ons ambacht wordt gevraagd.
Er is niet slechts één duidelijk profiel;
opleiden is nadrukkelijk gelaagd.

De ene keer zul je een mentor zijn,
open voor wat er bij studenten leeft.
Dan weer deskundige op jouw terrein,
die in het vak het goede voorbeeld geeft.

Je bent of wordt hier zeker toetsexpert,
je weet van alles van validiteit,
maar voert de theorie ook niet te ver;
dat zou wel erg veel vragen van je tijd.

Je schaakt op vele borden tegelijk,
je hebt een staffel, doet aan onderzoek
en weet in theorie en in praktijk
bij elk probleem nog wel een site of boek.

In onderwijs zijn de nuances sterk.
De dynamiek van een moderne taal,
het bordgebruik als je met sommen werkt,
de orde in een practicumlokaal.

Dat er soms iets is als accentverschil
tussen BO en AVO? Evident.
Maar er is veel, als je zo kijken wilt,
waarin collega’s juist worden herkend.

Gelukkig dat de weg naar samen gaan
voorzichtig word verkend. Een perspectief
op rijker opleiden kondigt zich aan.
Juist samen leren leren, constructief.

Zou het al tijd zijn voor een nieuwe naam?
Wat maken we van BO en VO?
Ik zie het al. Er komt een prijsvraag aan.
Maar eerst voor iedereen hier een cadeau.

Bedankt voor alle inzet die je toont.
Er is dit jaar weer heel veel gepresteerd.
Vandaar dat Sinterklaas, zoals gewoon,
ook dit jaar op een kleinigheid trakteert.