Willem van der Vegt

Als dood voor de dood

Koud en veranderd. Anders, en zo koud.
Koel, een bevroren glimlach om de mond.
Anders, maar toch? Ervaren, maar toch dom.
Ooit was je een belofte toevertrouwd.

Moeizaam, weerspannig werd je lichaam oud,
Draaide je levenslang in leugens rond.
Je hoopte dat verbetering nog kon.
Maar het verhaal is uit, kan nabeschouwd.

Je bloesem viel, heeft nooit tot vrucht geleid.
Het nu en ook het straks zijn van de baan.
Verloren, al die grillen van het lot.

Verloren, dood deed zelf de deur op slot.
Verloren, nu de klokken blijven slaan.
Koud en verloren tot in eeuwigheid.

Christina Rossetti

Geplaatst op

juli 2009

Dead Before Death Ah! changed and cold, how changed and very cold! With stiffened smiling lips and cold calm eyes: Changed, yet the same; much knowing, little wise; This was the promise of the days of old! Grown hard and stubborn in the ancient mould, Grown rigid in the sham of lifelong lies: We hoped for better things as years would rise, But it is over as a tale once told. All fallen the blossom that no fruitage bore, All lost the present and the future time, All lost, all lost, the lapse that went before: So lost till death shut-to the opened door, So lost from chime to everlasting chime, So cold and lost forever evermore.

Tags:

, ,