Automaat

Een tijd staat nu mijn hele wereld stil.
\’k Doe de routine als een automaat
die eigenlijk niet voor zoiets is gemaakt
en het ook liever helemaal niet wil.

Soms zeggen vrienden me: “Wat ben je stil.”
Dat maakt me dan verdrietig, nee, niet kwaad.
Dat kan niet als je jou hebt meegemaakt.
Daarbij is kwaad zijn iets wat ik niet wil.

We hebben toch een fijne tijd gehad,
die nu jammer genoeg is afgelopen
en ‘k weet wel dat het dom is om te hopen

dat jij nog eenmaal bij me langs zult lopen,
maar ja, ik droom zo graag nog even wat
en als het kan van jou. Verbaast je dat?


Geplaatst op

zomer 1972

Waarschijnlijk mijn eerste sonnet.

Tags: