Een bijdrage voor de opening van het nieuwe Entreegebouw.

Op de wijze van “The sound of silence”.

Een heimachien zette de toon.
Al spoedig werd het heel gewoon
dat ons werk in B werd begeleid
door bouwgeluid en louter vrolijkheid.
Want men boort en zaagt en hamert een entree
om gebouw B.
Wij zochten naar concentratie…

Het werk als hogeschooldocent
veronderstelt zoals bekend
niet enkel mail en klassikaal contact;
soms moeten knopen worden doorgehakt
bij ‘t bekijken van tentamen en dossier,
dat valt niet mee.
Wij zochten naar concentratie.

En weet u, beste Hegeman,
waar ik echt niet goed tegen kan,
dat is een radio op volle kracht
als men ook resultaat van ons verwacht.
Al het schreeuwen, en die knallen op ons dak
is iets dat stak.
Wij zochten naar concentratie.

En daarom wensen wij ’t FB,
de bouwers en het CvB
geluk met dit bijzonder resultaat.
Al is er nog iets dat ons zorgen baart.
Want wat gaat gebeuren nu in deze zaal,
geeft dat kabaal?
Wij zoeken naar concentratie.

Denk ook aan ons, zo is de vraag
die wij u stellen, hier, vandaag.
Gebruik dit fraais bij voorkeur met beleid,
waarbij u overlast voor ons vermijdt.
Want wij werken met plezier, liefst zonder last
van poppenkast:
Gun ons onze concentratie.