Willem van der Vegt

De Elysese velden

De Elysese velden. In mijn dromen
sprak ik er vrouwen die gestorven waren.
De bloemen, van de weide daar genomen,
vlocht ik tot krans voor jouw levende haren.

Danaë liep er rond, zij was één keer
Jupiters vrouw. Ik zag Europa staan,
door Jupiter als Stier zo fel begeerd.
Ik zag de vrouw die bruid werd van de Zwaan.

Zij allen, hoewel sterfelijke vrouwen,
hadden zo ooit een god te gast gehad.
Op mijn gemak liet ik me onderhouden,
kreeg vragen en vroeg zelf ook wel eens wat.

Ik dacht aan jou, niet in het minst verbaasd.
Door jou was ik hier immers op mijn plaats.

Edna St. Vincent Millay

Geplaatst op

december 2010

I dreamed I moved among the Elysian fields, In converse with sweet women long since dead; And out of blossoms which that meadow yields I wove a garland for your living head. Danai, that was the vessel for a day Of golden Jove, I saw, and at her side, Whom Jove the Bull desired and bore away, Europa stood, and the Swan’s featherless bride. All these were mortal women, yet all these Above the ground had had a god for guest; Freely I walked beside them and at ease, Addressing them, by them again addressed, And marvelled nothing, for remembering you, Wherefore I was among them well I knew.

Tags:

, ,