Ik weet waarheen mijn weg me leidt:
Boven de wolken wacht mijn lot.
Ik haat niet tegen wie ik strijd,
ik vecht, maar niet als patriot.
Kiltartan Cross is mijn terrein,
al is het er een arm bestaan.
Wat komen zal brengt daar geen pijn,
voert er geen nieuwe vreugde aan.
Geen wet of dienstplicht bracht me strijd,
geen politiek, geen volk dat joelt.
De zucht naar zoete eenzaamheid
trok mij, waar deze onrust woelt.
Zo woog ik alles in mijn geest.
Wat mij nog rest is leeg, bederf,
leeg als de tijd die is geweest.
Balans, of ik nu leef of sterf.

W.B. Yeats