Er komt een tijd

Er komt een tijd, hooghartig stof, dat jij
bezwijken zult, met mij in bed belandt.
Het bloed zal bonzen, of al roestig zijn,
als van een oude motor. ’t Komt er van.

Vandaag nog niet? Dan later. Wordt het niet
hier op het gras, zuchtend, maar met een lach,
dan wel er onder, lief, als tijd ‘t gebiedt.
Dan liggen we tezamen in de nacht.

Nog ruwer, gewelddadiger, ja zeker,
dan het verlangend lichaam zweet, vol gloed,
zal die geheime schanddaad zijn gebleken,

kus, die de ergste spotter zwijgen doet.
Want vroeg of laat ontkom je er niet aan:
Terugval, en je voert je draak de maan.

Edna St. Vincent Millay


Geplaatst op

januari 2012

Yet in an hour to come, disdainful dust, You shall be bowed and brought to bed with me. While the blood roars, or when the blood is rust About a broken engine, this shall be. If not today, then later; if not here On the green grass, with sighing, and delight, Then under it, all in good time, my dear, We shall be laid together in the night. And ruder and more violent, be assured, Than the desirous body’s heat and sweat That shameful kiss by more than night obscured Wherewith at length the scornfullest mouth is met. Life has no friend; her converts late or soon Slide back to feed the dragon with the moon.