Ik heb er even over moeten denken,
maar ‘t moet in vijfenzestig zijn geweest.
Voor ‘t eerst met de vakantie buiten Twente
met het hele gezin, dat was en feest.

Het stadje waar mijn vader was geboren
werd als onze bestemming uitverkoren
en zo zag ik in het Harderwijk van vader
voor \’t eerst de uitgestrektheid van het water.

Thuis hadden wij alleen maar een kanaal en
dat kon het hierbij lange na niet halen.
En sta ik weet ik waar nog op een dijk
dan denk ik altijd terug aan Harderwijk.

Na een paar dagen lopen door de straten,
de robben zien, de speeltuin en het strand,
dolfijnen kwamen er pas een paar jaar later,
gingen we met de boot naar Amsterdam.

Een lange reis om nooit meer te vergeten,
al is het maar om dat ik nu wel weet dat
we voeren in het allerlaatste jaar,
want al snel was er weer een nieuwe polder klaar.

Ik kan het niet gemakkelijk aanvaarden
dat je nooit meer dezelfde reis kunt maken.
De tijd gaat snel, niet blijft hetzelfde meer.
In alles leerde dat het IJsselmeer.