Als alles blijft, zoals het altijd was,
er nooit verandering wordt ingezet,
alles even voorspelbaar als bij wet,
wat zou je dan ooit leren in je klas?

Maar nee, wat bloeit verdort, zoals het gras,
wordt na zijn glorie aan de kant gezet.
Men eert iets anders met zijn loftrompet.
Dat moet geleerd, ook al bestaat het pas.

Twee polen die je liever wilt vermijden.
Laverend tussen deze beide zijden
blijf je op zoek naar orde en structuur,

maar je ziet telkens nieuwe vergezichten
die weer je aandacht op iets anders richten.
Wel graag met beide handen aan het stuur!