Ik hou minder van jou

Ik hou minder van jou dan van het leven,
van nachtschade tegen een leeg gebouw,
de geur van smeulend herfsthout. Toegegeven,
niet dat ik helemaal niet van je hou.

Je hebt wel iets bijzonders in dit licht –
een gelig duister, dreigend, vol met regen –
waardoor ik me voortdurend op je richt,
me koppig in jouw richting blijf bewegen.

Ik leer dat ik er weken op zal teren,
zal denken aan je haar en hoe dat groeit,
dat ik het slik, wat je ook zult beweren,
als goddelijke waanzin die me boeit.

Tot iedereen en ik, en jij beslist
weet dat ik van je hou, hoe het ook is.

Edna St. Vincent Millay


Geplaatst op

maart 2011

Loving you less than life, a little less Than bitter-sweet upon a broken wall Or bush-wood smoke in autumn, I confess I cannot swear I love you not at all. For there is that about you in this light– A yellow darkness, sinister of rain– Which sturdily recalls my stubborn sight To dwell on you, and dwell on you again. And I am made aware of many a week I shall consume, remembering in what way Your brown hair grows about your brow and cheek, And what divine absurdities you say: Till all the world, and I, and surely you, Will know I love you, whether or not I do.