Niets is zo moeilijk als het eerste stapje.
Eén voet omhoog, het evenwicht verliezen.
Welk lonkend perspectief laat daarvoor kiezen?
Die open armen, of een lekker hapje?

Niets is zo moeilijk als de eerste zin.
Je staart naar wit papier, een blanco scherm,
en blijft maar zoeken naar de juiste term,
tot je geïnspireerd raakt en begint.

Niets is zo moeilijk als verandering.
Je wilt iets, maar hoe moet je daar naar toe?
Van al je opties ben je al zo moe.
Begin dan klein, al is het met één ding.

Want wil het ooit wat worden met je dromen,
dan zul je in beweging moeten komen.