Mijn liefste, weet je wat er gaat gebeuren

Mijn liefste, weet je wat er gaat gebeuren,
dat later Tijd gemeen tekeer zal gaan,
wreder dan Dood, jou van mij los zal scheuren,
jou oud maakt, als ik nog in bloei zal staan?

Hoe goed wij het ook samen kunnen stellen,
we hebben ‘t tot een zoete top gebracht,
geen pelgrim kan daar ooit over vertellen,
de wereld blijft maar draaien. Op een nacht

liggen we wakker, wetend dat de vlam
in onze haard gedoofd is. ‘t Is voorbij.
We denken aan de dag waarop jij kwam.

Ik was een kind. Jij was een held voor mij.
Na die nacht breekt een vreemde morgen aan.
Triest, om hoe het ons beiden is vergaan.

Edna St. Vincent Millay


Geplaatst op

februari 2011

Oh, my beloved, have you thought of this: How in the years to come unscrupulous Time, More cruel than Death, will tear you from my kiss, And make you old, and leave me in my prime? How you and I, who scale together yet A little while the sweet, immortal height No pilgrim may remember or forget, As sure as the world turns, some granite night Shall lie awake and know the gracious flame Gone out forever on the mutual stone; And call to mind that on the day you came I was a child, and you a hero grown?— And the night pass, and the strange morning break Upon our anguish for each other’s sake!