Willem van der Vegt

Monna Innominata. Een sonnet van sonnetten. 2

Era gi¨¤ 1¡äora che volge il desio. (Dante)
Ricorro al tempo ch¡¯ io vi vidi prima. (Petrarca)

Wist ik nog maar wat van dat eerste uur,
dat eerste ogenblik dat ik je zag.
Was het een zomer- of een winterdag?
Ik weet het niet. Was het toen fraai of guur?

Hoe diep ik ook in mijn geheugen tuur,
ik zag het niet, was er niet op bedacht
en merkte het begin niet van de pracht
waarmee ik bloeien zou naar mijn natuur.

Ik wou dat ik wat terug kon halen van
die dag der dagen, maar hij ging voorbij,
zonder een spoor, zoals de sneeuw soms smelt.

Toen leek het niets, heb ik het niet geteld.
Hoe ik het ook probeer, ik ben het kwijt,
die eerste aanraking van hand in hand.

Geplaatst op

maart 2009

I wish I could remember that first day, First hour, first moment of your meeting me, If bright or dim the season, it might be Summer or winter for aught I can say; So unrecorded did it slip away, So blind was I to see and to foresee, So dull to mark the budding of my tree That would not blossom yet for many a May. If only I could recollect it, such A day of days! I let it come and go As traceless as a thaw of bygone snow; It seem¡¯d to mean so little, meant so much; If only now I could recall that touch, First touch of hand in hand¡ªDid one but know!

Tags:

, ,