Willem van der Vegt

Nog deze maan

Nog deze maan, nog voor de maan verdwijnt,
ben ik al dood, of ben ik al bij jou.
Geen normbesef weegt zwaarder dan de pijn
die ik door onze afstand lijden zou.

Geloof of eer, troost, uithoudingsvermogen,
wat men ook zegt, de regels van de wet,
krijg ik daarmee mijn longen volgezogen?
Word ik daardoor in vuur en vlam gezet?

Tijd voor onthouding, eindeloos geduld,
om kou te lijden en alleen te slapen;
mijn arme zinnen dragen toch geen schuld?

Moet ik zo heel mijn leven laten kapen?
Nee, voor de nieuwe maan zeg je van mij:
Ze is begraven, of waar ze wil zijn.

Edna St. Vincent Millay

Geplaatst op

juli 2011

Now by this moon, before this moon shall wane I shall be dead or I shall be with you! No moral concept can outweigh the pain Past rack and wheel this absence puts me through; Faith, honour, pride, endurance, what the tongues Of tedious men will say, or what the law — For which of these do I fill up my lungs With brine and fire at every breath I draw? Time, and to spare, for patience by and by, Time to be cold and time to sleep alone; Let me no more until the hour I die Defraud my innocent senses of their own. Before this moon shall darken, say of me: She’s in her grave, or where she wants to be.

Tags:

, ,