Nieuwjaarsontbijt. De School komt bij elkaar
en ik ontvang van meer dan honderd anderen
de beste wensen, schud een serie handen:
“Maak er wat moois van in het nieuwe jaar!”

Het spreekgestoelte staat als altijd klaar
en Eddy spreekt, dat zal wel nooit veranderen.
“Jij schept je wereld”, zegt hij onder anderen.
“Wat jij wilt kan. Het is nooit af of klaar.”

Dat laatste blijkt. Er wordt alweer verbouwd.
Pal boven me is iemand aan het boren.
Maar hoe’k ook schep, ik kan het niet niet horen.

Een wereld waaraan je zo scheppend werkt
passeert een ander soms niet ongemerkt.
Toch fijn als je daar rekening mee houdt.