Een vervelende dinsdag.
Thuis, vol zelfmedelijden,
dat mijn leven nooit zin had.
Het is niet te vermijden
dat ik tegen de lamp loop.
Bijna reik ik al weer naar de shampoo.
De shampoo?
Een merkwaardige rustdag.
Alles lijkt te verstillen.
Sluit mijn hoofd zich bewust af?
Ik heb niets meer te willen,
nu ik tegen de lamp loop.
Ja, ik zoek nu nieuwe kracht in de shampoo.
De shampoo? Ja, de shampoo.
Shhh… valt het water, brult het water, warmer, kouder, zo moet … ‘t wezen!
Rode shampoo, gele, net welk merk me beter uitkomt… deze!
Schuimen, koesterend, tintelend, witheid, mild en romig,
het lijkt sneeuw, die op een boom ligt.
Dit schuim is een goede zaak, het is als een moeder,
één die je hoofd streelt wanneer je verdrietig zit te balen,
een geweldige moeder, ja een moeder, zo stralend!
Spoelen, spoelen, spoelen…
Tweede keer opbrengen.
Ik weet zeker dat de gele goed is, want die is van… kamfer vrij.
En de beste die je kiest is zonder twijfel die de… roos bestrijdt.
Schuimen, koesterend, tintelend, witheid, mild en romig,
het lijkt sneeuw, die op een boom ligt.
Dit schuimen is een gewijd gebeuren, is een fontein waaruit melk komt,
is een sluimerend, zo typisch Italiaans gevoelen.
Een heilige zaak, zoals in India de koeien!
Spoelen, spoelen, spoelen…
Ffffff…fohn!
Georgio Caber