Tijd voor een kort maar reflectief moment.
De afdeling vloeit vol met vers talent
en is in deze vreemde, barre tijd
met tientallen collega’s uitgebreid.
Dat geeft een fraaie, frisse dynamiek.
Toen ook de Fika life ging na de zomer
bleven nieuwe gezichten binnenstromen.
Met telkens weer dezelfde thematiek.

Het vak centraal, of focus op ’t beroep?
Hoe ga je om met spanning in een groep,
maar ook: hoe geef je aandacht aan de taal
waarin men doorgaans van jouw vak verhaalt?
Twee invalshoeken, die elkaar versterken.
Daar is het uitgangspunt op gebaseerd
dat je het best in een gemeenschap leert.
Die bouwen jullie op met jullie werken.

Zo werd de afdeling nieuw ingericht
met kasten op elk plein, half open, licht,
vol informatie, boeken en objecten
waaraan je nog van alles kunt ontdekken.
En er is nog meer op de schop genomen.
De teams verdwenen, Midden, Oost, West, Noord.
Opleidingsteams is nu het nieuwe woord.
Daar moeten vele lijnen samenkomen,

werken we om studenten op te leiden.
De scholen willen zich graag onderscheiden.
Er komen telkens nieuwe partners bij;
de Grift en PILOTS, welkom in de rij!
Laatst Platformoverleg, heel informeel.
Men sprak er vrijuit over innoveren;
vaste akkoorden, wel improviseren.
Wordt jazz voor opleiden het nieuwste beeld?

Onlangs was er ook de accreditatie.
Op basis van de zelfevaluatie
werd er gesproken met het panel dat
veel moois over het werk te zeggen had.
Het was een opsteker, die visitatie.
Ook omdat onomwonden werd gezegd:
dat nieuw programma lijkt een goede weg.
Kortom, de hoogste tijd voor een traktatie.