Dood, snoef niet, want de macht, jou toegeschreven,
zozeer te vrezen, ach, die heb je niet.
Elk, voor wie jij de ondergang gebiedt,
blijft, arme Dood, net zoals ik blijf leven.
Als slaap en rust, die beiden net als jij zijn,
ons goed doen, hoeveel beter nog doe jij!
De besten gaan het eerst met jou op reis.
Hun botten rusten, en hun ziel zal vrij zijn.
Jij slaaf van ‘t lot, van toeval en tirannen,
je laat je in met ziektes, gif en wapens.
Er is voldoende hulp om goed te slapen
zonder dat jij moet toeslaan. Poch niet langer.
Kort slapen, dan waken in eeuwigheid.
En jij gaat dood, Dood! Jij bent uit de tijd.
John Donne