Er bromt iets in de caravan,
iets waar ik niet gerust op ben.
Het heeft te maken met de kraan.
Daarom ben ik er uit gegaan.

De boiler moet steeds aangevuld
en pompt met eindeloos geduld
nieuw water uit het reservoir.
Maar dat blijkt leeg te zijn. Vandaar!

Ik neem mijn jerrycan en zacht
vul ik hem midden in de nacht,
mij van mijn buren sterk bewust.
Zij lijken wel in diepe rust.

Als ik het water overschenk
in de daarvoor bestemde tank,
verandert snel iets aan de toon.
De pomp klinkt nu zeg maar gewoon.

Voorzichtig vlij ik mij te bed,
blij dat ik dit weer heb gered.
Maar ik zal zo pas slapen gaan
als ik de pomp eerst af hoor slaan.