Willem van der Vegt

Voor Elinor Wylie

O, ze was mooi, in alles wat ze had!
Haar haar, golvend om haar subtiele brein.
Haar mond, bepaald door humor en door pijn,
sprak plechtig en onzinnig, sprak gepast

in elke situatie, boog al vast
wat voor ‘t verschrikte oor te slim zou zijn,
te vroeg ook. Doodsbericht: een spannend eind,
de geest steeg uit boven ’t gekooide hart.

Maar zij had niet eerst hoeven heen te gaan
om te worden herdacht. In ieder woord,
in hoe haar ogen spottend konden staan,

gefocust – o, verbijsterende dood,
als een komeet bij avond was jouw baan,
klonk het verhaal dat jouw terugkeer gloort.

Edna St. Vincent Millay

Geplaatst op

april 2012

Oh, she was beautiful in every part! — The auburn hair that bound the subtle brain; The lovely mouth cut clear by wit and pain, Uttering oaths and nonsense, uttering art In casual speech and curving at the smart On startled ears of excellence too plain For early morning! — Obit. Death from strain; The soaring mind outstripped the tethered heart. Yet here was one who had no need to die To be remembered. Every word she said, The lively malice of the hazel eye Scanning the thumb-nail close — oh, dazzling dead, How like a comet through the darkening sky You raced! . . . would your return were heralded.

Tags:

, ,