Wat doet het er toe, dat mijn hartenkreet
in staat is om ons lot te reflecteren,
of in dit spookhuis vrede te creëren,
zelfs tussen het atoom en de planeet?
Nee, enkel opdat ieder van ons weet
dat wij, als dieven die een graf onteren,
de liefde plukken nu zij bloeit, zo teer en
zo dicht bij Chaos, zweer ik deze eed.
Dit is mijn testament: “Wij zijn bezeten,
gekleurd als wolken voor de najaarswinden.
Maar even had de vijand ons vergeten,
door Liefdes gunst, op onze helm te vinden.
De Dood regeert ons – maar reeds schudt zijn zetel;
Hij wint nog – maar zijn aanvalskracht wordt minder.”
Edna St. Vincent Millay