Witte kliffen

Elke cent waard, die witte kliffen van Engeland;
een glinsterende borstplaat
die Caesar waarnam vanaf zijn schip;
de gave van de zee aan het land,
waar de plukkers die zeevenkel
verzamelden, voor het geestesoog van Shakespeare,
aan hun lange touwen hingen
onder een met meeuwen beklede hemel;
verbazingwekkend
in de blinkende versregel van Arnold;
wonderbaarlijk qua geologie, geografie;
jegens tijd vererend; oorlog verwerend;
eerste blik of laatste vanaf hier, thuis,
in schilderen, dichtwerk, in spel en lied;
iets eerlijks en sterks, inbegrepen in
krijt,
dat we onszelf mochten toewensen.

Carol Ann Duffy


Geplaatst op

september 2019

De Weerklank 178