Zo net begon ik pas aan dit sonnet.
Zo net was dit nog enkel wit papier.
Maar nu zie ik de eerste woorden hier.
Dit is zoals je zegt al een couplet.

Er volgt een tweede nu; als ik het red
worden het er uiteindelijk zelfs vier.
Het dichten loopt nu als een tierelier.
Ik krijg zo net wat in elkaar gezet.

Na twee kwatrijnen volgt doorgaans een chute.
Niet enkel wordt het regelaantal korter,
de toon verandert ook, van resoluut

naar meer beschouwend, zo klinkt dat in orde.
Inhoud volgt vorm, dat blijkt maar weer acuut.
Zo net is dit sonnet net zo geworden.