Zuster Louise de la Misericorde (1674)

Ik heb gezocht, zoals ik werd gezocht.
Maar nu is dat voorbij, het hoeft niet langer.
Mijn vuur is een een wolk van stof gevangen.
Wat bracht de som die ooit mijn leven kocht?
O lucht en leegte, ijdelheid, verlangen.

Smachten en liefde, vreugde die vergaat.
Smachten van liefde, vuur dat ooit tekeer ging,
gedachtengolven laten zich besmeren,
liefde een slag van tranen zonder maat.
O lucht en leegte, ijdelheid, begeren.

En van mijn hart, waar liefde stierf, daar lekt
telkens een tong van wat mij rest aan vlammen.
De droesem van mijn leven, mijn verlangen.
De roos van mijn bestaan is nu verwelkt.
O lucht en leegte, ijdelheid, verlangen.

O lucht en leegte, ijdelheid, begeren.
\’k Verloor de hoop het hoogste te proberen.
De wildgroei in mijn tuin is niet te keren.
De liefde stierf als \’t vuur dat ooit tekeer ging.
O lucht en leegte, ijdelheid, begeren.

Christina Rossetti


Geplaatst op

zomer 2008

Soeur Louise de la Misericorde (1674) I have desired, and I have been desired; But now the days are over of desire, Now dust and dying embers mock my fire; Where is the hire for which my life was hired? Oh vanity of vanities, desire! Longing and love, pangs of a perished pleasure, Longing and love, a disenkindled fire, And memory a bottomless gulf of mire, And love a fount of tears outrunning measure; Oh vanity of vanities, desire! Now from my heart, love\’s deathbed, trickles, trickles, Drop by drop slowly, drop by drop of fire, The dross of life, of love, of spent desire; Alas, my rose of life gone all to prickles,— Oh vanity of vanities, desire! Oh vanity of vanities, desire; Stunting my hope which might have strained up higher, Turning my garden plot to barren mire; Oh death-struck love, oh disenkindled fire, Oh vanity of vanities, desire!